З 10 па 12 жніўня праходзіць Хрэсны ход, прысвечаны 800-годдзю Свята-Елісееўскага Лаўрышаўскага мужчынскага манастыра. У першы яго дзень два хрэсныя ходы выйшлі з г. Навагрудка і г.п. Карэлічы.
10 жніўня а дзявятай гадзіне ў царкве святых апосталаў Пятра і Паўла г.п. Карэлічы адбылося богаслужэнне.
Пасля абеду паломнікі накіраваліся па маршруце Карэлічы — Лясок — Краснае — Жукі — Востухава — Навашыно — Краскоўскія Горы — Шчорсы. У Шчорсах было назначана богаслужэнне ў царкве святога вялікапакутніка Дзмітрыя Салунскага.
11 жніўня ў 8 гадзін богаслужэнне адбудзецца ў Свята-Дзмітрыеўскай царкве в. Шчорсы. Затым удзельнікі Хрэснага ходу накіруюцца ў бок в. Лозкі. На скрыжаванні дарог Любча — Шчорсы — Лозкі — Лаўрышава карэліцкія і навагрудскія паломнікі злучацца і сумесна пойдуць па маршруце: Лозкі — Лаўрышава — Гнесічы — Свята-Елісееўскі Лаўрышаўскі мужчынскі манастыр. У святыні пройдзе богаслужэнне.
12 жніўня ў 9 гадзін будзе пачата богаслужэнне ў Свята-Елісееўскім Лаўрышаўскім мужчынскім манастыры. Плануецца, што яго ўзначаліць Высокапраасвяшчэннейшы Гурый, архіепіскап Навагрудскі і Слонімскі.
Журналіст Карэліцкай раённай газеты «Полымя» сустрэлася з паломнікамі і папрасіла падзяліцца меркаваннямі.
Лілія Уладзіміраўна ШАСТАК,
жыхарка г.п. Карэлічы:
— Шмат гадоў удзельнічаю ў Хрэсным ходзе і стараюся прайсці ўвесь маршрут. Гэта няспынная малітва. Ён сімвалізуе наша зямное жыццё, дзе мы павінны быць з Хрыстом, Малітвай, Надзеяй, Любоўю, Верай. Калі аднойчы сходзіш у Хрэсны ход, чакаеш з нецярплівасцю наступнага года і рыхтуешся да яго. Мне запомніліся словы: «Хрэсны ход ёсць Богу служба, гэта з Анёламі дружба».
Піліп Піліпавіч БОГУШ,
жыхар райцэнтра:
— Калі пайшоў на пенсію, стаў прымаць удзел у правядзенні Хрэснага ходу. Іншы раз іду адзін, а бывае разам з жонкай Людмілай Мікалаеўнай, гэта ўжо як дазваляе здароўе. У дарозе молімся аб міры, здароўі, дабрабыце сям’і і дзяцей. Гэта агульная малітва за Карэліцкі край і ўсю Беларусь, яе далейшы росквіт і мір на зямлі. Яна мае вялікую сілу, і мы спадзяёмся, што малітва будзе пачута Богам.
Галіна Уладзіміраўна КОТАВА,
прыхаджанка царквы святых апосталаў Пятра і Паўла г.п. Карэлічы, сястра міласэрнасці Сястрыцтва ў гонар Святой Царыцы Аляксандры Карэліцкага благачыння:
— Раней у царкву хадзіла ў выхадныя дні, а зараз на заслужаным адпачынку наведваю пастаянна. Тут прыходзіць супакаенне для душы і адчуваю благадаць Боскую. У Хрэсны ход іду з надзеяй набрацца сіл на наступны год і памаліцца за родных і блізкіх, беларускую зямлю, падмацавацца Боскай благадаццю, і каб умацаваў Гасподзь.
Ніна Мікалаеўна ЖУК,
жыхарка гарпасёлка Карэлічы:
— Я іду ў Хрэсны ход для таго, каб атрымаць Боскую благадаць і ачысціць душу малітвай, якая суправаждае Хрэсны ход на ўсім шляху. У царкву ў дзяцінстве мяне прывяла бабуля, і вось да сённяшняга дня яе наведваю. Тут адчуваю сябе сваёй, тут мне лёгка, атрымліваю супакаенне і душэўны спакой.
Марыя Анатольеўна БУТКЕВІЧ,
жыхарка райцэнтра:
— Я працягваю працаваць на пенсіі, але заўсёды знаходжу час наведаць царкву святых апосталаў Пятра і Паўла ў г.п. Карэлічы разам з дачкой Вольгай. Сюды нас прывяло гора — страта мужа і зяця ў адным годзе. Хаця царкву наведвалі і раней. Тут мы знаходзім душэўны спакой. Святыня стала для нас лячэбніцай. Хрэсны ход мяне аднаўляе духоўна, быццам лятаю на крылах. Гэта патрэбна для душы, каб прадаўжаць жыць і радавацца імгненням жыцця.
Аляксандр Паўлавіч АБАДЗІНСКІ,
прыхаджанін царквы святых апосталаў Пятра і Паўла, Карэлічы:
— Ужо не першы раз іду ў Хрэсны ход і кожны раз адчуваю вялікае духоўнае яднанне з вернікамі. Так як чалавек мае не толькі цела, а і душу, то, на маю думку, Хрэсны ход прыносіць агульную карысць. Падчас яго правядзення знаёмлюся з паломнікамі з іншых мясцін, у наш камп’ютарны век вельмі карысны жывыя зносіны з людзьмі. Мне хочацца параіць сучаснай моладзі не прапускаць магчымасці паўдзельнічаць у такіх мерапрыемствах.
Сяргей Васільевіч ВЛАСАВЕЦ,
адзін з арганізатараў Хрэсных хадоў у Беларусі:
— Лаўрышаўскі мужчынскі манастыр — гэта Боская мясціна, дзе пануюць спакой, радасць, любоў, цішыня. На працягу пятнаццаці гадоў давялося пабываць па ўсёй Беларусі: Брэсце, Баранавічах, Івацэвічах, Гродне, Магілёве, Віцебску. Гэта абарона краіны, дапамога, альтэрнатыва злосці ва ўсім свеце. Хрэсны ход ідзе — ад гэтага сэрца пачынае трапятаць. Гэта Малітва за Беларусь, Расію, Украіну, увесь праваслаўны свет. Мы ідзём і нясём Любоў, Святло, Радасць. Каласяцца палі збажыной, змяняюцца людзі. Мы молімся за іх — і словы датычаць кожнага чалавека. Чаму зямля кружыцца? Бо ідуць крыжаходцы і ступаюць нагамі па сваёй зямлі. Каля дваццаці гадоў я не быў ні ў аднаго ўрача. Лічу, што Госпаду трэба верыць, даручаць сябе, родных, блізкіх, краіну. Усё, што пасылае Гасподзь, — Любоў. Дапамажы, Госпадзі, панесці Тваю Любоў!
Галіна СМАЛЯНКА